بررسی عوامل فردی و محیطی موثر بر فراگیری غیررسمی معلمان زبان زن ایرانی در محیط کار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه زبان انگلیسی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی

2 دانشجوی سابق کارشناسی ارشد اموزش ربان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف بررسی عوامل فردی و محیطی موثر بر یادگیری غیررسمی معلمان زن انجام شد.

روش: پژوهش از نوع کمی و روش کار پیمایشی می‌باشد. جامعه آماری شامل 200 معلم متوسطه اول و دوم استان فارس بود که از طریق نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسش‌نامه لوهمن (2000) مورد استفاده قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که معلمان هر دو مقطع از هشت فعالیت گفتگو با دیگران، همکاری با دیگران، مشاهده عملکرد دیگران، به اشتراک‌گذاری منابع و مطالب درسی، جستجو در اینترنت، جستجو در مجلات علمی، آزمون و خطا و تأمل و تفکر بر عملکرد خود استفاده می‌کنند. تفاوت معنی‌داری بین معلمان متوسطه اول و دوم از لحاظ میزان تعامل و گفتگو با دیگران وجود داشت و معلمان سطح متوسطه اول گزارش کردند که به میزان بیشتری نسبت به معلمان متوسطه دوم از طریق تعامل و گفتگو با همکاران به فراگیری می‌پردازند. هیچ تفاوت معنی‌داری بین دو گروه از معلمان در سایر فعالیت‌ها وجود نداشت. همچنین دوعامل محیطی کمبود زمان کافی و در دسترس نبودن با هم مانع فراگیری آنان محسوب می‌شد. افزون بر این معلمان گزارش کردند که چهار عامل ابتکار عمل، خودکارآمدی، عشق به فراگیری و علاقه به رشته تحصیلی نقش موثری در انگیزه افراد برای شرکت در فعالیت های غیر رسمی یادگیری دارد.

نتیجه‌گیری: این پژوهش نشان‌دهنده تأثیر عوامل فردی و محیطی بر فراگیری غیررسمی معلمان در محیط کار است و بیانگر اهمیت توجه به نقش مکمل عوامل فوق می‌باشد.

عنوان مقاله [English]

Investigating individual and environmental factors contributing to Iranian EFL female teachers’ informal learning at the workplace

نویسندگان [English]

  • Zahra Rastegar Haghighi Shirazi 1
  • Vahid Heidari 2
1 Assistant Professor, English Department, Marvdasht Branch, Islamic Azad University
2 Former M.A. Student of English Language Teaching, Marvdasht Branch, Islamic Azad University, Marvdasht, Iran
چکیده [English]

Introduction: This study was an attempt to examine the individual and environmental factors impacting teachers’ engagement in informal workplace learning activities.

Method: This study was quantitative using the survey method. Participants included 200 female teachers from lower and upper secondary schools in Fars Province who were chosen through convenience sampling. To gather data, Lohman’s (2000) questionnaire was employed.

Findings: The findings of this study showed that both lower and upper secondary teachers made use of eight informal learning activities at the workplace namely talking with others, collaboration with others, observing others, sharing materials and resources, searching the internet, searching professional magazines, trial and error and reflecting on action. There was a significant difference between these two groups of teachers concerning talking with others and lower secondary teachers reported that they made use of the activity of “talking with their colleagues” to a greater extent than their peers to informally learn at the workplace. There was no significant difference between the two groups concerning other activities. Besides, teachers reported that two factors of lack of time and lack of proximity prevented them from engagement in informal workplace learning. Finally, teachers’ rating demonstrated that four individual factors of initiatives, self-efficacy, love of learning and interest in their career boosts their motivation to informally learn at the workplace.

Conclusion: This paper captures the individual and environmental factors contributing to teachers’ informal workplace learning and underscores the necessity of paying attention to their complementary roles.


مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 29 مرداد 1403
  • تاریخ دریافت: 14 اسفند 1402
  • تاریخ بازنگری: 16 اردیبهشت 1403
  • تاریخ پذیرش: 29 مرداد 1403